1. درزهای انبساط که به آنها درزهای دمایی نیز گفته می شود، با ذخیره شکاف ها در فواصل منظم در جهت طول ساختمان، جدا کردن کل ساختمان از اجزای روی زمین مانند سقف، دیوارها و کف ساخته می شوند تا ساختمان کمتر شود. تحت تاثیر تغییرات دما عرض درزهای انبساط عموماً 20-30 میلی متر است و درزها نیز باید با مواد عایق پر شوند. فاصله درزهای انبساط نیز به وضوح در مشخصات سازه مشخص شده است. برای افزایش فاصله بین درزهای انبساط یا عدم تنظیم درز انبساط، نکته کلیدی در نحوه کاهش تنش دما و تنش انقباض بتن است و همچنین در نظر گرفتن چگونگی بهبود مقاومت در برابر ترک اجزای بتن.
2. الزامات تغییر شکل افقی سازه های ساختمانی باید برآورده شود و شکاف ها باید با مواد الاستیک، آبگریز و غیر قابل اکسترود شدن پر شوند. همچنین درز باید با ورق آهن گالوانیزه، ورق آلومینیوم یا ورق پلاستیک و غیره پوشانده شود. نحوه درمان درزهای انبساط دیوار داخلی بسته به دکوراسیون داخلی متفاوت است و می توان آن را با نوارهای چوبی، تخته های چوبی، تخته های پلاستیکی، تخته های فلزی، و غیره.
3. فاصله بین درزهای انبساط دیوار برشی قاب را می توان بر اساس چیدمان خاص سازه با در نظر گرفتن مقادیر بین سازه قاب و سازه دیوار برشی در جدول محاسبه کرد.
4. هنگامی که هیچگونه عایق یا اقدامات عایق حرارتی روی سقف وجود ندارد، انقباض قابل توجهی از بتن ایجاد می شود و یا سازه داخلی به دلیل ساخت و ساز برای مدت طولانی در معرض دید قرار می گیرد، فاصله بین درزهای انبساط باید به طور مناسب کاهش یابد. برای سازه هایی که در آب و هوای خشک، تابستان گرم و مناطق بارانی مکرر قرار دارند، فاصله درزهای انبساط باید به طور مناسب کاهش یابد. کلید افزایش فاصله بین درزهای انبساط یا حتی عدم تنظیم درزهای انبساط در نحوه کاهش تنش دمایی و تنش انقباضی بتن و همچنین بهبود مقاومت ترک خوردگی اجزای بتن نهفته است.